Bardzo trudno jest przyzwyczaić swe palce do mozolnej, bolesnej gry. Akordy, które chyba wszystkim sprawiały na początku problemy, są bezwarunkowo podstawą każdego gitarzysty. Kto ich nie zna, nie będzie nawet miernym muzykiem. Nie myślcie jednak, że sobie z nimi nie poradzicie. Z nauką gry na gitarze jest jak z nauką czegokolwiek innego. Z początku zawsze jest ciężko, czasami może trochę lżej, jednak z czasem przyzwyczajamy się i jest już dobrze. Nie, wcale nie jest dobrze. Oczywiście wtedy, gdy nasze przyzwyczajenia są złe.
Zacznijmy od początku. Muszę najpierw zdementować pewne dość popularne ostatnio pogłoski. Po pierwsze, i to jest chyba najważniejsze, nikt nie nauczył się gry na gitarze korespondencyjnie (przynajmniej nie słyszałem o takim przypadku). Musisz znaleźć kolegę, który gra już jakiś czas i poprosić o kilka lekcji. Dokument ten może być rozszerzeniem, pewnym zbiorem wskazówek, jednak żadne wydawnictwo nie zastąpi nauczyciela.
Przejdźmy jednak do sedna. Nie ma żadnej zasady mówiącej o chwytaniu gryfu. Musisz ująć go tak, aby uciskane struny wydawały pożądany dźwięk. Dźwięk ten musi być czysty. Jednak uchwyt nie może krępować ruchów Twej ręki. Zapewne marzy Ci się umiejętność płynnego, szybkiego grania, które wprowadzałoby w zachwyt słuchaczy… Musisz tak dostosować uchwyt, aby móc szybko poruszać się po gryfie. MUSISZ TAK UCHWYCIĆ GRYF, JAK JEST TOBIE NAJWYGODNIEJ. Przeważnie chwyta się gryf „oplatając go” lub opierając z tyłu kciuk, a pozostałymi palcami dociskając struny. Sposób pierwszy doskonale nadaje się do grania akompaniamentu. Jednak przy chwytach barowych nie zdaje już egzaminu. Tak samo, podczas improwizacji, basowe struny łatwiej „palcować” z kciukiem opartym z tyłu, a wiolinowe oplatając gryf. Ale jak kto woli. Musisz wiedzieć, że jest to dość istotne. Ja proponuję, aby akompaniament grać oplatając gryf, a całą resztę z opartym z tyłu kciukiem.
Wiemy już więc, jak uchwycić gryf. Teraz przejdziemy do uciskania strun. Struny dociskamy w miarę blisko progu, ale nie za blisko, ani także za daleko, bo wydawać będzie nieczysty dźwięk.
Poznajmy teraz podstawowe akordy.
Akordy dzielimy głównie na dwie grupy:
– akordy durowe (oznaczane dużymi literami alfabetu np. D, A, G…)
– akordy molowe (oznaczane małymi literami alfabetu i(niekoniecznie) końcówką m (moll) np. a, d, am, dm …)
e-|--------|--------|--------|------- H-|--------|--------|--------|------- G-|--------|--------|--------|------- D-|--------|--------|--------|------- A-|--------|--------|--------|------- E-|--------|--------|--------|------- I II III
Jest to zapis sześciu strun naszej gitary. Litery oznaczają nazwy dźwięków, które powinny wydobyć się z naszego instrumentu, gdy szarpniemy strunę nie przyciskając jej na żadnym progu. Linie wzdłużne symbolizują struny, poprzeczne – kolejne progi(oznaczone rzymskimi cyframi). Zapis ten ma jedną charakterystyczną cechę – pierwsza struna – e, to najcieńsza struna. Ostatnia, to ta najgrubsza. Tak więc jakby odwrócić gitarę strunami do twarzy z gryfem skierowanym w lewo.
Palce lewej ręki oznaczmy teraz cyframi:
– wskazujący 1
– środkowy 2
– serdeczny 3
– mały 4
a E-|--------|--------|--------|------- H-|---1----|--------|--------|------- G-|--------|---3----|--------|------- D-|--------|---2----|--------|------- A-|--------|--------|--------|------- E-|--------|--------|--------|------- I II III
Pierwszy poznany akord. Jest to a moll (zapisany małą literą). Zgodnie z zapisem, palcem wskazującym przyciskamy drugą strunę (od dołu!) na pierwszym progu, natomiast na progu drugim palcem serdecznym przyciskamy strunę trzecią, a środkowym czwartą.
A E-|--------|--------|--------|------- H-|--------|---3----|--------|------- G-|--------|---2----|--------|------- D-|--------|---1----|--------|------- A-|--------|--------|--------|------- E-|--------|--------|--------|------- I II III d E-|---1----|--------|--------|------- H-|--------|--------|----3---|------- G-|--------|---2----|--------|------- D-|--------|--------|--------|------- A-|--------|--------|--------|------- E-|--------|--------|--------|------- I II III D E-|--------|----2---|--------|------- H-|--------|--------|----3---|------- G-|--------|----1---|--------|------- D-|--------|--------|--------|------- A-|--------|--------|--------|------- E-|--------|--------|--------|------- I II III F E-|--------|--------|--------|------- H-|---1----|--------|--------|------- G-|--------|---2----|--------|------- D-|--------|--------|---3----|------- A-|--------|--------|--------|------- E-|--------|--------|--------|------- I II III G E-|--------|--------|---4----|------- H-|--------|--------|---3----|------- G-|--------|--------|--------|------- D-|--------|--------|--------|------- A-|--------|----1---|--------|------- E-|--------|--------|---2----|------- I II III C E-|--------|--------|--------|------- H-|---1----|--------|--------|------- G-|--------|--------|--------|------- D-|--------|---2----|--------|------- A-|--------|--------|----3---|------- E-|--------|--------|--------|------- I II III E E-|--------|--------|--------|------- H-|--------|--------|--------|------- G-|---1----|--------|--------|------- D-|--------|---3----|--------|------- A-|--------|---2----|--------|------- E-|--------|--------|--------|------- I II III e E-|--------|--------|--------|------- H-|--------|--------|--------|------- G-|--------|--------|--------|------- D-|--------|---3----|--------|------- A-|--------|---2----|--------|------- E-|--------|--------|--------|------- I II III
Skoro znamy już podstawowe akordy, należałoby zacząć grę. Dobrze więc. Należy jednak i tym razem zwrócić uwagę na kilka szczegółów – będzie bardzo ciężko. Zwłaszcza, jeżeli masz gitarę z metalowymi strunami (większość klasyków ma jednak struny nylonowe). Jednak nie wolno się poddawać. Pamiętajcie, że każdy miał problemy z akordami. Większe, lub mniejsze, ale miał. I Wy będziecie je mieć. Musicie więc dużo ćwiczyć, aby przez nie przebrnąć. Ale jak?
Ćwiczenie 1
Wybierz sobie jeden z chwytów, np. a i graj każdą strunę po kolei. Pamiętaj, że dźwięk musi być czysty. Jeżeli nie będzie, musisz poprawić chwyt (w większości przypadków należy mocniej docisnąć). Po kolei zmieniaj chwyty.
Wszystkie ćwiczenia wykonujemy powoli i dokładnie. Do prędkości nie przywiązujemy zbytniej wagi, ponieważ ona rozwinie się sama z czasem. Pamiętajmy, aby grać poprawnie technicznie i dokładnie. Jeżeli na początku przywykniemy do niepoprawnego grania, te złe nawyki mogą nas hamować w przyszłości.
Ćwiczenie 2
Polegać ono będzie na nauce płynnej zmiany chwytów. Aby pięknie grać akordy, należy umieć je szybko zmieniać. Kombinacji jest bardzo wiele. Zaproponuję na początek kilka układów. Oczywiście później sam możesz sobie wymyślać kolejne.
Oto kilka przykładów:
– a i E
– C i G
– G i D
– D i C
– A i E
– A i G
Przeanalizujmy pierwszy przykład. Chwytasz a i płynnym ruchem przeciągasz po strunach. Nie wykonuj szybkiego bicia, ponieważ możesz nie usłyszeć fałszywych dźwięków spowodowanych złym dociskiem. Teraz łapiesz E i robisz dokładnie to samo. Jest to dość łatwy przykład. Wystarczy cały chwyt przenieść o jedną strunę wyżej. Grasz w kółko te akordy, pamiętając o dokładności. Itd. Jeszcze raz zaznaczam, iż należy grać powoli i dokładnie!
Autor: Asmodeusz